به دنبالِ یه مطلبِ قدیمی کشونده شدم سمتِ کامنت های در انتظارِ تایید !
خیلی صفحه بود
همه رو خوندم !
بغض کردم و خندیدم ...
چقدر دوستای وبلاگی ِخوبی داشتم :)..
کاش به جرمِ غرق شدن تو تلگرام و اینستاگرام و کوفت و زهرِ مار ، تبعید میشدیم به وبلاگامون !
برای همیشه ..
+ من حتی لحنمُ گم کردم ...